Rabata roślinna jest idealnym tłem dla trawnika, który dominuje w nowo powstałych ogrodach. Dobrze wykonana kompozycja roślinna, nie wymaga wielu prac porządkowych. Zwłaszcza, jeśli wybierze się proste w obsłudze rośliny. Bywa także tańsza w utrzymaniu w przeciwieństwie do trawnika, który na ubogiej ziemi wymaga intensywnego nawożenia. Zachęcam serdecznie do urozmaicania swoich ogrodów, kwietnymi aranżacjami i tym samym zmniejszania powierzchni trawnika.
Poniżej przedstawiam, krok po kroku, jak zakładać rabatę, żeby w przyszłości nie nastręczała wielu kłopotów.
1. Ziemie pod rabatę należy oczyścić z chwastów, kamieni, a następnie przekopać. Ziemie najlepiej wymieszać z dojrzałym kompostem. Jeśli wykorzystujemy świeży obornik, to należy uważać, żeby nie miał bezpośredniej styczności z korzeniami. Można w tym przypadku obornik/świeży kompost ułożyć głębiej i przysypać go warstwą ziemi. Innym wyjściem jest pozostawanie rabaty na jeden sezon, tak żeby świeży materiał kompostowy lub obornik mógł się rozłożyć. Osobiście uważam, że jeśli nasza ziemia w ogrodzie jest słabej jakości, to lepiej dodać nie do końca przerobiony kompost. Zwłaszcza, jeśli nie wykorzystujemy sadzonek/roślin z gołym systemem korzeniowym. Jest to zdecydowanie lepsze rozwiązanie, aniżeli sadzenia roślin w jałowej glebie. Z czasem, w takim miejscu pojawią się pożyteczne mikroorganizmy i dżdżownice, które przetworzą materię organiczną w pokarm dla roślin, a dzięki temu poprawi się jakość gleby.
2. Planowanie rabaty oraz nasadzeń (roślin jeszcze nie sadzimy). Należy zaplanować kształt rabaty oraz sposób sadzenia roślin. Zakup odpowiednich gatunków roślin jest uzależniony od struktury i pH gleby oraz stanowiska.. Jeśli chcemy, żeby nasza grządka wymagała małych zabiegów pielęgnacyjnych, to wybierajmy byliny, które cechują się dobrą żywotnością i niezbyt dużą ekspansją. Z roślin uniwersalnych mogę polecić np:, tawuły japońskie, hortensje bukietową, pięciorniki krzewiaste, tamaryszki , trzmieliny, żurawki ogrodowe, bukszpany zimozielone (choć należy uważać na ćmę bukszpanową), jałowce pospolite lub skalne.
4. Kolejnym etapem jest wykonanie trwałego obrzeża. Można do tego celu użyć łatwego w montażu obrzeża plastikowego tzw. rollbordera, który montuje się za pomocą plastikowych lub metalowych kołków dołączonych do zestawu. Bardzo tanim i łatwym rozwiązaniem jest także rollborder drewniany, który jest bardzo atrakcyjny, jednakże wymaga dodatkowego zabezpieczenia, farbą do drewna. Do wykonania obrzeża, można także użyć kostki brukowej lub droższej kostki granitowej. Tego typu obrzeże, wymaga więcej pracy bo należy układać je na podsypce cementowej. Wszelkie szczeliny należy wypełnić zaprawą, tak żeby nie wrastał w nie trawnik. Ważne, żeby obrzeże było osadzone na tej samej wysokości co ziemia. Ułatwi to podjazd kosiarki.
UWAGA: w przypadku zastosowania obrzeża plastikowego typu rollborder, wcześniej należy ułożyć agrowłókninę, na której będzie montowane obrzeże. Włóknina będzie znajdować się pod obrzeżem, dzięki czemu na łączeniach nie będą rosły chwasty. Dodatkowo kołki, które służą do montażu obrzeża, będą utrzymywać włókninę w stałym miejscu.
5. Ziemie należy zabezpieczyć przed chwastami oraz nadmiernym parowaniem stosując agrowłókninę. Polecam agrowłókninę z nitki polipropylenowej, która jest znacznie trwalsza i odporniejsza na działanie czynników zewnętrznych w porównaniu do włókniny tkaninowej. Jej minusem jest tendencja do strzępienia, dlatego do cięcia należy używać bardzo ostrego noża lub nożyczek.
5. Następnie na wcześniej przygotowanej agrowłókninie można sadzić rośliny. W agrowłókninie robi się krzyżykowe nacięcia, a następnie wykopuje dołki i sadzi w nich poszczególne rośliny, zgodnie ze wcześniej ustalonym projektem.
W przypadku niskich nasadzeń, można także w pierwszej kolejności posadzić rośliny, a następnie rozłożyć agrowłókninę. Jest to znacznie szybsza metoda. Włókninę należy przykładać po kolei do każdej z roślin i wykonywać w odpowiednim miejscu krzyżykowe nacięcie.
6. Ziemie, która znalazła się na włókninie podczas wykopywania dołków, warto posprzątać. Nawet na niewielkiej ilości podłoża mogą wyrosnąć chwasty.
7. Ostatnim etapem jest ściółkowanie, które pełni funkcję ozdobną oraz dodatkowo chroni ziemie przed nadmiernym parowaniem. Można do tego celu wykorzystać żwir, grys lub korę.
Żeby ułatwić podjazd kosiarki, np. w przypadku wysokiego obrzeża drewnianego, warto wokół usypać żwir lub ułożyć kostkę na wysokości ziemi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz